Commodore 64G

Opis

Liczba sztuk w kolekcji: 4
Była to ostatnia wersja Commodore 64, jaka trafiła na rynek. Co ciekawe zrezygnowano z obudowy w kształcie „pianina”, na rzecz starej „mydelniczki”, ale w innym kolorze niż na początku lat 80. W modelu tym stosowano też różne rodzaje klawiatury: czarną lub jasną. Może z tego wynikać, że firma Commodore starała się po prostu pozbyć wszelkich zapasów magazynowych z dawnych lat. Płyta główna była jednak nowa z nowym chipem SID, co oznaczało, że dźwięk cyfrowy był cichy dokładnie tak, jak to miało miejsce w modelu 64C. Na płycie zamiast 6502, umieszczono tańszy procesor 8500, co z kolei prowadziło do problemów z działaniem niektórych gier i demek. Tych, które wykorzystywały maksimum możliwości poczciwego 8-bitowca.
Commodore 64G nie był już reklamowany jako komputer, lecz jako prosta i tania maszynka do gier. W tej roli zresztą sprawdzała się nawet w drugiej połowie lat 80. O ile ktoś godził się z tym, że nie będzie miał supergrafiki, jak z Amigi 500.

Specyfikacja:
Premiera: 1989
Procesor: 8500, 0,985 MHz (PAL) lub 1,023 MHz (NTSC)
Koprocesory: VIC II (wideo), SID (dźwięk), MMU (arządzanie pamięcią)
RAM: 64 KB
ROM: 20 KB
Wejścia/wyjścia: zespolony sygnał wizyjny, sygnał wideo rozdzielony (chroma/luma), dźwięk, 2 x joystick, slot kartridża, złącze magnetofonu, złącze szeregowe, wyjście TV
Wbudowany język: Commodore Basic v2
Klawiatura: 64 klawisze, 4 klawisze funkcyjne
Tryby tekstowe: 40 x 25
Tryby graficzne: 160 x 200 i 320 x 200
Kolory: 16
Dźwięk: 3 kanały, 9 oktaw, 4 kształty fali