Commodore Amiga 500

Liczba sztuk w kolekcji: 8
Premiera: kwiecień 1987, USA
Koniec produkcji: 1991
Procesor: Motorola MC 68000, 7,09379 MHz (wersja PAL), 7,15909 MHz (wersja NTSC)
Koprocesory: chipset OCS, Fat Agnus (kontroler pamięci i blitter), Denise (wideo), Paula (muzyka i wejście/wyjście), Gary (wejście/wyjście)
RAM: 512 kB pamięci Chip (rozszerzenie o 512 kB Slow + 8 MB Fast)
ROM: 256 kB (wczesne modele Kickstart 1.2, potem Kickstart 1.3)
Wejścia/wyjścia: RS-232, Centronics, zewnętrzna stacja dysków, audio RCA x 2, slot do rozszerzeń, slot do rozszerzenia pamięci, joystick x 2
Wbudowany sprzęt: stacja dysków 3,5”
System operacyjny: Workbench 1.2 (wczesne modele), potem Workbench 1.3
Klawiatura: 95 klawiszy, w obudowie z komputerem
Tryby graficzne: 320×256, 320×512, 640×256, 640×512
Kolory: 4096 (na ekranie od 16 do 4096 – zależnie od trybu graficznego)
Dźwięk: 4 kanały, 8 bitów, stereo (przetworniki C/A)

Opis

Amiga 500 to była rewolucja w świecie domowych komputerów (szerzej o A500 piszę tutaj). Stanowiła ona tańszą alternatywę dla promowanej jako profesjonalna Amigi 2000. Była też bezpośrednim konkurentem komputerów Atari ST, nad którym górowała pod niemal każdym względem. Wyjątki to dwie kwestie: Amiga 500 nie miała interfejsu MIDI (do instrumentów muzycznych), a jej stacja dysków była powolna i hałaśliwa. Co ciekawe, użytkownicy 16-bitowych komputerów Commodore i Atari szybko stali się antagonistami wytykają sobie wzajemnie wady obu maszyn.

Pod względem sprzętowym Amiga 500 to bezpośredni spadkobierca Amigi 1000. Najważniejsze różnice to zastosowanie w „pięćsetce” 512 kB RAM (zamiast 256 kB) i dorzucenie kolejnego chipa. Był to układ Gary, odpowiedzialny za obsługę urządzeń wejścia wyjścia, w tym stacji dysków. Do rozszerzenia możliwości A500 wykorzystywano boczną szynę. Można było do niej łatwo podłączyć napęd CD, twardy dysk, szybszy procesor, dodatkową pamięć albo słynny kartridż Action Replay. Z kolei port rozszerzeń, ukryty pod klapką znajdującą się na spodzie obudowy, służył do prostego dorzucenia większej ilości RAM-u i zegara zasilanego bateryjnie. Większość użytkowników A500 korzystało z tej możliwości i rozbudowywało RAM do 1 MB.

Minusem Amigi, o którym warto wspomnieć jest nietypowe wyjście wideo. To dlatego, że zespolony sygnał wideo był czarno-biały! Należało więc wykorzystywać specjalny kabel oraz monitor z wejściem RGB (np. w postaci złącza Euro). Rozwiązaniem tego problemu był zakup modulatora – z wyjściem wideo w kolorze oraz tunerem RF. Amigę 500 produkowano do 1991 roku, gdy zastąpił ją model Amiga 500 Plus.

Opinie

Na razie nie ma opinii o produkcie.

Napisz pierwszą opinię o „Commodore Amiga 500”

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.